donderdag, december 15, 2005

de denkbeeldige wolven

Ik moet mijn huiswerk voor de schrijversacademie afmaken. Daarna ga ik op café en dan zie ik hopelijk mijn lief. Ziet u, mijn lief is geen gemakkelijk iemand maar ik hou wel van hem. Waarschijnlijk omdat ik ook geen simpel mens ben. Mij wil je niet kwaad zien, toch niet echt kwaad want als ge wilt, breek ik dan gans uw kot af.
Misschien is dat nog een goede job voor me: afbraakwerken Vertommen.
Sanitair Vertommen, dat bestaat bijvoorbeeld al. Er zijn zoveel Vertommens.
Ik vind het een vreselijke naam, het geeft altijd aanleiding tot flauwe korte gedichtjes: vertomme, verdomme of: verdomme, vertomme. Ge ziet veel origineels is er niet aan. maar goed, de volle maan is hard aan het schijnen en ik voel de kracht ervan. Mijn manische buien worden er sterker van, ik beheers beter het toetsenbord en de snelheid van de aanslagen is bijna het dubbele. Overdrijven gebeurt in nog sterkere mate dan voorheen ik voel een vreemde drang naar het absurde gebeuren
Want geloof me, als u ervoor openstaat, just give it a try, steek uw beste vals gebit in, ga op een heuvel zitten en huil mee met de denkbeeldige wolven
Ik ga er alvast van door! tsssjusss!