à la recherche du temps perdu: in mijn groen gestreepte kaft vind ik een paar schrijfsels
vanuit mijn tienertijd. Gedichten schrijf ik nog zelden maar hier is er alvast één van toen
ik 18 was
Hij staat in de spiegel
en ziet wat ie
niet wil zien
loopt naar de kleerkast van zijn vrouw
rommelende geluiden
kletterende naaldhakken
een weemoedige blik
naar het spiegelbeeld
een schot weerklinkt
van een dappere vrouw
of
een laffe man?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten